lunes, 13 de mayo de 2024
Con ela arranca tamén a coordinación desta sala a cargo do artista e profesor da Facultade de Educación e Traballo Social Javier Blanco Sierra, que desenvolverá ao longo deste curso académico o ciclo expositivo Recipro-Edadic. Na presentación da mostra, á que tamén asistiu Francisco Javier RodrÃguez Rajo, vicerreitor do campus de Ourense, subliñouse que nesta nova etapa de Alterarte buscarase potenciar a súa “permeabilidade” coa contorna.
Clinamen, explican desde a súa organización, foi o nome que o filósofo Lucrecio, seguindo as teorÃas de Epicuro, propuxo para nomear “a impredicible desviación que experimentan os átomos e que constitúe unha moi temperá achega ao problema do libre albedrÃo, asunto capital na filosofÃa moderna e contemporánea”. Xogando con este significado, é tamén a palabra escollida como tÃtulo para esta mostra que, apuntan, reúne a “catro artistas nacidos ou vencellados a Ourense e que veñen desenvolvendo a súa actividade desde as últimas décadas do século XX e as primeiras do XXI”. Ademais os catro comparten na súa traxectoria creativa o feito de "ver na pintura unha vÃa de expresión prioritaria e compaxinar ou alternar as linguaxes abstractas coas figurativas", cada un cun estilo diferenciado. Todos e cada un deles, engaden, teñen levado a cabo nalgún momento da súa traxectoria "propostas de abstracción radical que esta mostra pretende someramente rexistrar".
Propostas diversas
As obras expostas están en sintonÃa coa traxectoria de cada un dos seus creadores. Alejandro Caporale (La Plata, 1972) comezou a súa andaina artÃstica explorando as posibilidades do gravado e a estampación calcográfica (en estreita conexión co campo da fotografÃa no que posteriormente centrou a súa actividade), traendo a Alterarte obras realizadas con diferentes materiais, como redes e listóns. Pola súa banda, Antonio Fernández Seoane (Ourense, 1973) ten formación académica no campo da filosofÃa e para el, xunto coa pintura, a escritura constitúe unha vÃa de expresión e comunicación esencial. Como pintor, é autor fundamentalmente de cadros figurativos de gran formato, grandes frescos alegóricos nos que a linguaxe realista deriva en fortes efectos de irrealidade ou estrañeza. MarÃa Puertas (Ourense, 1973) é unha artista fundamentalmente centrada na práctica da pintura, o debuxo e o gravado e tamén ten realizado ocasionais incursións no campo da ilustración, traballando gran parte da súa obra a idea de casa. Por último, Antonio Soria Rocafort (Alcalá de Henares, 1953) é, dos catro, “o de máis longa traxectoria no tempo e o que quizá con maior reiteración ten practicado a alternancia figuración-abstracción”. Na súa obra figurativa, sinalan desde a mostra, “hai sempre unha fonda intencionalidade simbólica que con frecuencia se materializa en forma de alegorÃas nas que queda de manifesto o seu interese pola mitoloxÃa, a historia antiga e a psicoanálise".
Tivo lugar unha xornada de debate organizada pola Fundación Galicia Europa (FGE) no marco da celebración do DÃa de Europa co obxectivo de abordar coa mocidade universitaria o estado actual do proxecto de construción europea. No evento colaboraron a asociación xuvenil Equipo Europa e a asociación de debate universitario Retórica da Universidade de Vigo. No evento tratouse o impacto da Unión Europea e das eleccións ao Parlamento Europeo do próximo xuño. A fundación ten en marcha unha campaña en redes sociais para informar á cidadanÃa galega sobre o traballo das institucións da UE e sobre o seu impacto en Galicia. En liña co seu compromiso con achegar a Unión á xuventude, patente na iniciativa EuroXuventude, a campaña estará principalmente destinada á mocidade.
A Cidade da Cultura de Galicia reivindica na exposición 'Outras historias posibles' a obra de seis artistas contemporáneas vinculadas a Galicia que despuntaron nos anos 80 do pasado século. A mostra, que abrirá a súas portas no Museo Centro Gaiás da Cidade da Cultura a finais deste mes de maio, reúne unha ampla escolma dos traballos de Ana GarcÃa Pan, Emilia Guimeráns, Anne Heyvaert, Tusi Sandoval, Blanca Silva e Laura Terré co obxectivo de celebrar o seu talento e contextualizar a súa obra, atendendo tanto ás influencias do contexto histórico como aos eventos da vida privada que determinaron o seu devir artÃstico.
